Vals med Bashir

Den israelske animasjonsdokumentaren Vals med Bashir blir no satt opp på norske kinoar. Premieredatoen er fredag 20. februar og eg oppfordrar alle til å sjå den, spesielt dei med ei interesse for Midtausten og/eller god film.

Eg såg filmen på BIFF i fjor og skal sannsynlegvis sjå den når den kjem til Noreg att. DVDen kan kjøpast frå play.com frå 30. mars. Filmen har god musikk og eit godt lydspor. Mange av lydeffektene i filmen skal i tillegg vere ekte opptak frå krigen i Libanon.

Til tross for at denne filmen handlar om Libanonkrigen i 1982, og er kritisk til den israelske krigføringa der, vart den ikkje satt opp på kinoar i Libanon. Grunnen til dette er at Libanon, og mange andre arabiske land, har bannlyst alle israelske filmar. I følgje Haaretz var visstnok filmen vist i Beirut likevel, men dette var ei privat framsyning med omlag 90 personar (der 40 hadde vorte invitert.). Framsyninga fann òg stad i nærleiken av Hizbollah sitt hovudkvarter. I følgje arrangørane for framsyninga vil filmen bli spreidd og piratkopiert over heile Libanon so snart den kjem på DVD.

Her ein av trailerane til filmen:

Eg har tidlegare skrive to innlegg om denne filmen her.

Dagbladet har no sett filmen og ein kan lese kva dei syns om den her: «Dødsdansen». NRK, BA og Aftenposten har òg sett nærmare på filmen. VG og Bergens Tidende var likevel dei som var mest rause med terningen.

Kjetil Lismoen har skrive ein interessant artikkel om israelsk film og nasjonal identitet i Aftenposten: «Kultur – boikottens siste vals?»

Intet nytt fra Vestbredden

Siste nytt frå krigen i Gaza er at Hamas har erklært våpenkvile, nokre timar etter at Israel gjorde det same. Fokuset på Gaza har vore enormt sidan romjula og noko av det som har frustert media mest er at Israel ikkje slepp journalistar og liknande inn på Gaza-stripa. Det vi derimot ikkje har høyrd mykje om er Vestbreidda. Rett nok finn krigen stad i Gaza, men som ein del av dei okkuperte områda er det litt overraskande at ein har høyrd lite om og frå Vestbreidda sidan krigen starta. Det er litt merkeleg at nesten ingen reportarar eller journalistar har vitja Vestbreidda sidan det har gått tre veker og  ingen av har fått tilgong til Gaza-stripa. Det gjeld i stor grad norske media sidan det er ganske vanskeleg å få ei god nok oversikt over internasjonale media. Det var difor eg vart glad for å sjå denne artikkelen i Bergens Tidende i dag:

– Vi orker ikke en ny intifada

Når det gjeld internasjonale media har det heller ikkje vore ei særleg stor dekning av kva som skjer på Vestbreidda og korleis innbyggarane der har reagert. Det meste av nyhende frå Vestbreidda er at skilje mellom Vestbreidda og Gaza sannsynslegvis blir endå større som ei følgje av krigen. Al Jazeera har hatt eit par reportasjar og artiklar derifrå:

– West Bank despair over Gaza assault